Weer even een down moment

Hey meiden,

Enkele dagen geleden dat ik nog een blogje schreef en hier ben ik weer ....
Spijtig genoeg kan ik alleen weer gaan zeuren want zit weer in een down-moment :-(
Ik het het weer even gehad met iedereen en vannalles en nog wat .... de hormonen, het ongeduld, de groeiende buik, het werk dat me zwaar valt, constant zagende en morrende mensen rond me en dan het ergste van alles het énorme slaapgebrek dat ik de voorbye maanden opgebouwd heb maakt van my al 3 dagen een 'monster' dat niets anders wil dan RUST en GERUST GELATEN WORDEN!!!

Niet door jullie hoor meiden want aan jullie heb ik steun en jullie voelen vaak wel eens hetzelfde ...
Zo valt het werken me zwaarder en zwaarder de laatste tyd ... ik doe het wel nog graag hoor dat is geen probleem ... MAAR het grootste probleem is weer 'het slapen' zoals een hele poos geleden ook al zo was ....
Snachts geraak ik maar NIET in slaap, lig te woelen en draaien in bed ... 100 keer het bed uit om te plassen en hup er weer in dus ik kom gewoon niet meer aan een deftige nachtrust (en dit al sinds men 7 weken nu)
Soms gaat het dan weer enkele nachtjes beter (dat ik maar 1 maal moet opstaan) maar nu is het alweer 3-4 nachten na elkaar byna niet slapen en dat zorgt ervoor dat ik NIKS maar dan ook NIKS extra meer kan hebben ...

Om een voorbeeld te geven ... myn mama zegt altyd 'als ik je met iets kan helpen moet je het maar zeggen hé' dus het enige wat ik haar 2 weken geleden gevraagd heb is of ik eens een wasmand stryk mocht brengen, want dat haat ik en het lange rechtstaan doet me niet zo'n goed .... geen probleem voor haar ...
Gisterenochtend stond men moeder hier by ons thuis voor de deur ... ze had chocoladekoeken (die ik erg graag eet) meegebracht, en ook nog een aantal babysokjes die ze gekocht had voor me ...
ik had ventje de opdracht gegeven van haar niet binnen te laten komen ... omdat alle babykleedjes die vorige week gewassen werden nog id living op het droogrek hingen ... en aangezien daar nogal wat roze tussenhing en zy het geslacht niet mag weten ga ik de kat niet by de melk zetten door haar binnen te laten hé!
Ik lag zoals altyd nog in men bed om 11u30 (jah de dagen ih weekend en week die ik vry ben vertoef ik vaak tot 13u14u in bed id hoop nog wat by te slapen) ...
Dus ze was niet binnen geweest en ventje had gezegd dat ik nog sliep ...
Deze ochtend, alé ja middag 12u ging men gsm wéér ... ik had het geluid afgezet maar hoorde em uiteraard wel bibberen op men nachttafeltje ...
Ik dacht na deze rotte nacht van 'kus myn gat' (dat ik het zo lelijk zeg)maar ik moet aan men eigen denken en wou RUST!!!
Het was wéér men moeder ... ze belde nog een 2e keer ... ook die keer liet ik gewoon bellen ...
Toen ik om 13u opstond zei men ventje dat ze naar hem ook al gebeld had om te vragen waarom ik niet opnam ... en hy zei dat ik nog ah rusten was in bed ...
Ze wou hem ophemelen door te zeggen van 'ja jongen jij ziet wel af zeker met men dochter en bla bla bla' waarop hy blykbaar zo lief was om te zeggen dat ik gewoon moe ben en rust nodig heb ... de lieverd ...
Willen mensen nu gewoon niet snappen dat ik moe ben, 31 weken zwanger én nog werk daarby dat ik wil byslapen? neen dus ....
Achteraf luisterde ik dan naar het bericht op men voicemail (van men moeder dus toen ik niet opnam) en dan sprak ze in van 'jah de meid heeft uw was gestreken hé' op zo'n arrogante toon en smeet de telefoon dan dicht ....

Dat was me er écht tevéél aan hé! ik begon te wenen ... ik kon de tranen niet houden was zoooooo boos en gefrustreerd ...
Ze komt zelf af dat ze me wil helpen ... ze heeft men was al 2 weken en omdat ze me 2 dagen na elkaar niet te zien of te horen krijgt gaat ze de grove toer op , precies alsof die 'luie trut' ligt een ganse dag in haar bed en ik zal haar was wel doen en dan pakt ze de telefoon zelfs nog niet op ... Daar kwam het hem op neer denk ik!
Ik ben zoooooooo boos hé!!
Ik ben al doodop door men werk en de slapeloze nachten dat ik die KUTopmerkingen wel kan missen :-(
Dusja daar kwamen tranen van hé ... Ik vraag me af hoe onbegrypend mensen soms kunnen zyn ...
Wetende dat ik men telefoon byna nooit laat bellen hé!!
Maar dan moet je ook wel weten dat ze me de voorbye 2-3 weken al elke vrye dag uit men bed gebeld heeft ...
Ze weet goed genoeg dat ik normaal dinsdag en vrydag thuis ben, en dat ik donderdags maar middag moet beginnen dus dat ik ook tot 11u slaap én toch slaagt ze er altyd in om me wakker te bellen op die dagen!
Vroeger kon ik ze 2 weken niet horen en nu staat men telefoon niet stil ...

pffff zoals je hoort heb ik er dus even weer allemaal genoeg van ....
Het werken nog 5 weken zie ik voorlopig niet meer zitten (en dan vooral omdat ik deze week 4 dagen ipv 3 moet werken en ik nu zo moe ben ...)
Maar ik wil nog niet in verlof gaan want anders mis ik de weken erna met men meisje ...
Ik weet ook wel dat ik geen 'domme dingen' moet doen als het niet gaat ,gaat het niet maar ik wil het gewoon proberen ...
Een nachtje of 2 goed slapen zou wonderen doen ... maar jah ...
Ik wil gewoon even géén gezaag meer aan men hoofd ... laat my en men baby gewoon even gerust ....
Want binnenkort zullen ze weer beginnen met én voel je nog niets of ... nog altyd niks ...???

Ik heb tegen men ventje gezegd dat als het zo gaat ik gewoon men gsm afzet dat ze me allemaal gestolen kunnen worden en ik zal bepalen wanneer ik wil antwoorden néh

sorry voor het gezaag meiden maar het doet deugd het eens met jullie te kunnen delen want iedereen lijkt er wel van uit te gaan dat ik het tempo kan blyven aanhouden dat ik gewoon was voor men zwangerschap ...

NIET DUS , de vitesse van het leven gaat een stuk trager by my nu en daar moet iedereen maar genoegen mee nemen willen of niet ... ook op men werk ga ik me niet meer forceren ... ik heb al hard genoeg moeten knokken de vorbye maanden voor men zwangerschap dat ik nu alles gewoon over men koppie laat komen ...

Morgen 31 weekjes en ik begin ongeduldig te worden! :-) Ik wil zoooo graag dat het november is en ze in me armen ligt ...

xxx dikke zoen en nogmaals sorry voor men gezaag!